Rosa

Gepubliceerd op 23 september 2021 om 15:23

Rosa

Tekst: Mary Hoffman

Prachtige Illustraties van: Caroline Binch

Uitgeverij Gottmer/H.J.W. Becht BV

Oorspronkelijke titel: Amazing Grace

vertaald door: Harriet Laurey

 

Hoe reageer je op verdriet van een kind?

Rosa is een meisje van kleur, dat van verhalen en van toneelspelen houdt. 

De juffrouw laat de klas weten dat ze het verhaal van Peter Pan gaan opvoeren en vraagt wie er Peter Pan wil zijn?

Rosa steekt direct haar vinger op.

Natuurlijk reageren kinderen uit haar klas met… ’Jij kan geen Peter Pan spelen, want jij bent zwart.’ En met: dat ze geen Peter Pan kan zijn omdat hij een jongen was en zij een meisje is.

Hoe reageer je dan als juffrouw?

Hoe reageer je als moeder, wanneer je kind verdrietig en met dit verhaal thuis komt?

Hoe reageer je als zwarte oma, bekend met discriminatie en vooroordelen, zonder dat je jouw boosheid uit jouw verleden aan het kind overbrengt?

 

Voorbeelden

Deze oma neemt Rosa mee naar een balletvoorstelling, waarin het kind herkenning en een voorbeeld vindt. Waardoor ze zich eerder begrepen, dan afgewezen voelt en waarin ze zich krachtiger voelt staan in dat wat ze wilt. Namelijk de rol van Peter Pan spelen, in het verhaal dat ze met de klas gaan opvoeren.

 

Alles kunnen worden

De juffrouw laat hen allemaal auditie doen. Alle kinderen hebben thuis te oefenen en zich van de beste kant te laten zien. Moet Rosa harder haar best doen, omdat klasgenoten vinden dat zij geen Peter Pan kan zijn? Of is het voor Rosa niet meer aan de orde wat andere hierover vinden en denken?

Als Rosa niet door de auditie komt, zou haar oma vast zeggen dat 't zo heeft moeten zijn.

Als ze wel door de auditie komt, zou Rosa stralen en geloven dat haar oma gelijk heeft. ''Dat je alles kunt zijn, als je maar echt wilt.''

Dat is toch wat we allemaal aan (onze) kinderen willen meegeven?

 

© Shelly Roso

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.